" گلزار تخنیک !"

" گلزار تخنیک "

جهان رونق گرفت از کار تخنیک بلند است پایه و مقدار تخنیک

چنین کاسوده است امروز انسان بود از دولت بیدار تخنیک

نظر گر افگنی اطراف خود را تو مشحون بینی از آثار تخنیک

خوشا ملکی که دارد علم و صنعت نکو قومی که باشد یار تخنیک

شگافد سینۀ افلاک بنگر طیاره ، راکت و اقمار تخنیک

ز گلهای جدید اختراعات سراسر سپر بود گلزار تخنیک

علوم و دانش دیگر تماماً شده درمانده و ناچار تخنیک

شوی از شش جهت آگاه بیشک به یک چشمک زدن از کار تخنیک

ز صحبت های رنگارنگ و شیرین به من بهتر بود گفتار تخنیک

هزاران آفرین بادت ای انسان ! که پیمودی ره دشوار تخنیک

بگو تا از تو ماند یادگاری

«حمیما» بعد ازین اشعار تخنیک

کابل – افغانستان

15 / 6 / 1347 خورشیدی.

« آشیانه های بی بهانه !»