" به عسکر افغان !"

                                                               "به عسکر افغان"

                        قوانین  وطن  را   تا   نگهبانی   تو ای عسکر

                                                           سبز و گویم که خیلی نیک انسانی تو ای عسکر

                        به هنگام  مصاف  و  رزم با اعدای خاک خود

                                                           به کف داری سلاح و مرد میدانی تو ای عسکر

                        نداری  باک  از توپ  و  تفنگ و راکت دشمن

                                                           مسلح   چونکه   با   سلاح  ایمانی تو ای عسکر  

                        بریزی خون سرخ خود بروزعشق و جانبازی

                                                           به هم هرگز از ین کارت پشیمانی تو ای عسکر

                        فداکاری  و  سربازی، شجاعت پیشه ات باشد

                                                           چرا  که  فردی  از افرادی افغانی تو ای عسکر

                        بنازم  همت  مردانه  ات  را من  که  استقبال

                                                           نمودی  بهر   ما  حاصل   بآسانی تو ای عسکر

                        ازین که خود فدا گشتی و  کشور  یافت  آزادی

                                                           بگویم  راستش  در  چشم ما جانی تو ای عسکر

                        بود  در دل  ترا  از مام میهن عشق جانسوزی

                                                           نه   مایل  بر  گل  روی  نیکویانی تو ای عسکر

                                   از  آن  قدر  تو  در  نزد  «حمیم»  ما  هویدا شد

                                   که در این شعر او را زیب عنوانی تو ای عسکر

                                                           کابل – افغانستان

                                                          20/02/1346 خورشیدی.