پیشکش به:
آنهایی که از اهل کبار اند، شعر
را دوست دارند و مولودالدین «حمیم» شاعر شیوا بیان را از نزدیک می شناختند.
" بر سنگ مزار شاعر !"
اینجا غنوده شاعر شیوا بیان «حمیم» پوشیده چشم خویش دگر از جهان
«حمیم»
با آنکه داشت زندگی در مکروریان اکنون
گرفته جای در این خاکدان «حمیم»
هرگز نه بند علاقه به دنیا که فانیس دانسته بود که نیست درد جاودان «حمیم»
میداشت پاس حرمت
اهل کبار را
هم با صفاء
بود بسی مهربان «حمیم»
هرگزدعا وحیله و دورویی نداشت یاد پیوسته
بود یکدل و هم یک زبان «حمیم»
در راه
خدمت وطن و جامعه مدام در
سینه داشت آتش عشق نهان «حمیم»
اما دریغ
و درد که رفت از میان ما با
خاطر فسرده ز
جور زمان «حمیم»
پوشیده رخ خود و بنهاد
بعد مرگ دیوان
شعر خویش به ما ارمغان «حمیم»
تا دوستان
بخوانند و یاد از او کنند محفوظ
نزد خویش نگه همچنان «حمیم»
اکنون که رفته است ز دنیا بحال زار دارد امید فاتحه از دوستان «حمیم»
نی نی نه مرده است که اندر میان ما زنده بود به نام نیکو
جاویدان «حمیم»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر